Ik heb al veel geschreven over moederpijn.
Zo noem ik de pijn die je als moeder voelt als je kind geen contact meer met je wil, of als contact niet meer kan om een andere reden.
Ik heb er over geschreven op Facebook, LinkedIn en Instagram.
Vanuit mijn eigen ervaringen, maar zeker ook vanuit die van andere vrouwen en ex cliënten.
In al die jaren heb ik ook heel vaak geprobeerd een brief aan mijn kind te schrijven over hoe ik het ervaar, hoe ik het voel en ook ik er naar kijk. Én mijn boodschap aan haar.
Op de een of andere manier kwam het nooit zo uit mijn pen zoals ik bedoelde. Er zijn veel geschreven brieven die nooit werden verstuurd.
Tot ik voor de Libelle werd geïnterviewd door Krista. Over mijn werk en over hoe ik de Moederpijn dankzij Creatrix heb kunnen loslaten.
En toen ik na het interview haar tekst las, was ik ontroerd, er kwamen tranen. Niet van verdriet, of pijn, maar van herkenning. Dít was de brief die ik al die jaren had willen schrijven. Dit is de boodschap die ik mijn kind wil geven. Ik laat je los in liefde, maar ik zal er altijd voor je zijn.
Dank je wel Krista Izelaar dat je hoorde wat ik zei en dat je het zo treffend hebt opgeschreven.
Voor mijn dochter, mijzelf en al die vrouwen die hierdoor hoop en vertrouwen mogen hebben dat ook zij dit voor zichzelf kunnen oplossen!
